Realizacja ogrodu - systemy nawadniania

Systemy nawadniania ogrodów: system automatycznego podlewania ułatwia pielęgnację każdego ogrodu - również tego małego. Nie chodzi już nawet o to, że „ręczne” podlewanie to strata naszego cennego czasu (sterownik, sam "pamięta" za nas o podlewaniu), ale przede wszystkim oszczędnie gospodaruje zużyciem wody, jak również optymalne podaje ją do wykorzystania przez rośliny. Sama budowa instalacji automatycznego nawadniania nie jest tania, natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby prace te były realizowane etapami.

Właściwy projekt systemu nawadniania



Pierwszym i podstawowym etapem, podczas planowanej inwestycji jest zwymiarowanie naszego ogrodu, czyli umiejscowienie na planie obrysu ścieżek, podjazdów, trawników, krzewów, rabatek oraz zaplanowanie ujęcia wody.



Mając zebrane te informacje można przejść do drugiego etapu, a mianowicie doboru urządzeń takich jak zraszacze (ich wymagania zależne są od wielkości ogrodu, rodzaju roślinności), pompy, ilość niezależnych linii nawadniających - sekcji (w zależności od ciśnienia panującego na wejściu instalacji), a także rur (biorąc pod uwagę ich średnicę i długość).



Zautomatyzowane systemy nawadniające (irygacyjne) składają się z trzech podstawowych elementów:

• urządzeń nawadniających - zraszaczy, emiterów, linii kroplujących,
• przewodów doprowadzających wodę i elementów łączących (węże ogrodowe i szeroko rozumiana armatura ogrodowa (złączki różnego rodzaju),
• elektroniczne urządzenia sterujące (czujniki, sterowniki, elektrozawory).

Poniżej kilka informacji na temat w/ w elementów:



Linie nawadniające



Poszczególne części systemu należy połączyć rurami/ wężami z tworzywa sztucznego w linie nawadniające. Stosuje się do tego elastyczne rury polietylenowe w ciemnym kolorze - by nie rozwijały się w nich glony. Urządzenia nawadniające mają na celu zaopatrywanie poszczególnych roślin lub zajmowanej przez nie powierzchni w wodę, w związku, z czym różnego rodzaju - szczególnie zraszacze - mają za zadanie nawadnianie różnego rodzaju powierzchni (trawników/ roślin), w sposób imitujący opady deszczu. Zastosowanie natomiast linii kroplujących, umożliwia podlewanie roślin pojedynczymi kroplami wody, które wolno wypływają z urządzenia nawadniającego, zamontowanego na powierzchni gruntu. Stosowanie tego typu nawadniania jest najoszczędniejszą metodą. Linie kroplujące służące do podlewania szerszych rabat. Układa się je tak, by utworzyły sieć równoległych przewodów, jak również w ten sposób, aby nie były widoczne - układa się je na włókninie i obsypuje korą, tłuczniem, lub kamykami.



Stosując ten typ nawadniania do trawników, należy linie zakopać w gruncie. Dzięki takiej irygacji woda będzie bezpośrednio dostarczana do korzeni.



Urządzenia nawadniające należy tak zamontować, by odległości między nimi były równe ich zasięgom i częściowo na siebie zachodziły. Wszystkie urządzenia zraszające (szczególnie zraszacze) należy podzielić na sekcje i podłączyć do elektrozaworów, które montuje się w studzience.Aby ciśnienie wody było odpowiednie, żadna sekcja nie może być nadmiernie obciążona, a więc nie może być zbyt długa. Przewody systemu nawadniającego należy umieścić w wykopach. Po ułożeniu nawodnienia zasypuje się wykopy ziemią i udeptuje. Dla bezpieczeństwa systemu, należy rozłożyć wzdłuż przewodów, na szerokość wykopu, materiał np. włókninę, folię, informującą, że w miejscu jej ułożenia zabrania się kopać. Nie zastosowanie się do takiej informacji grozi uszkodzeniem systemu nawadniania.



Końcówki do nawadniania



Automatyczny system nawadniający należy tak projektować, by podlewanie było jak najkorzystniejsze dla roślin - dobór wyposażenia odpowiedni do nasadzeń. Na jednej linii nawadniającej montuje się tylko jeden rodzaj końcówek: zraszacze wynurzalne bądź niewynurzalne, albo mikrozraszacze, lub też linię kroplującą.



Sterowniki



Urządzenie, w którym programuje się godziny włączania i wyłączania poszczególnych sekcji systemu (otwarcia lub zamknięcia elektrozaworów).



Czujniki deszczu



Urządzenie, które blokuje włączanie się systemu podlewania, kiedy pada - albo niedawno padał - deszcz.



Czujniki wilgotności gleby



Urządzenie steruje działaniem systemu według stopnia nasycenia gleby wodą.



Po spełnieniu wszystkich powyższych zaleceń nie pozostanie nic innego jak udać się na spokojny, pozbawiony stresu i przede wszystkim zasłużony urlop, po powrocie, z którego bujna roślinność potraktowana naszym systemem nawadniania wymagać będzie prawidłowej pielęgnacji przy użyciu profesjonalnych narzędzi ogrodniczych, takich jak sekatory, grabki, łopaty i szpadle...



Życzymy powodzenia!

--
Stopka

W ofercie Sklepu IRYDON znajdziecie Państwo szeroki asortyment produktów stosowanych w ogrodnictwie oraz gospodarstwie domowym. Na łamach naszych stron możecie się Państwo zapoznać z szerokim wachlarzem produktów, a mianowicie:



- armatura ogrodowa

- węże ogrodowe

- różnego rodzaju zraszacze ogrodowe, do użytku w pełni profesjonalnego, jak i bardziej amatorskiego

- narzędzia ogrodnicze, sekatory do kwiatów, krzewów i gałęzi, łopatki, grabie oraz pazurki.



Staramy się zaspokoić i sprostać wymaganiom naszych klientów, tak aby każdy z nich miał możliwość wyboru produktów wysokiej jakości i w umiarkowanej cenie.

 

Z pełną ofertą można zapoznać się na: www.irydon.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Trawniki - zakładanie i pielęgnacja

Wydawałoby się, że założenie trawnika to nic trudnego - i faktycznie, są na tym świecie bardziej skomplikowane projekty. Mimo to, warto całą sprawę rozsądnie zaplanować.

Jeszcze nie skończyły się trudy budowy domu, a już w marzeniach widzimy otaczający go ogród, a w nim nasz wypielęgnowany, gładki, soczyście zielony trawnik. Zadbane trawniki są ozdobą ogrodu, warto jednak wiedzieć, że to nie tylko efektowne tło dla innych roślin. Oprócz walorów estetycznych trawniki mają także inne zalety. Dobrze pielęgnowane trawniki, porośnięte zdrowymi roślinami dostarczają otoczeniu znaczne ilości tlenu i skutecznie podnoszą wilgotność powietrza. Dzięki temu wokół panuje klimat sprzyjający wypoczynkowi.

Zanim zdecydujemy się na zakup, zastanówmy się, jaką funkcję ma pełnić nasz trawnik i w jakich warunkach przyjdzie mu rosnąć. Najczęściej przy domach jednorodzinnych zakłada się trawniki ozdobne lub rekreacyjne, rzadko trawniki sportowe, które wymagają intensywnej pielęgnacji.

Trawniki z rolki to sposób na zieleń wokół domu w ekspresowym tempie. Są ładne od razu po ułożeniu, a po tygodniu można po nich swobodnie chodzić. Pielęgnowanie trawnika z rolki nie różni się od pielęgnacji trawnika z siewu. Trawniki muszą być regularnie podlewane i zasilane nawozami. Murawę należy kosić co pięć-dziesięć dni na wysokość około 3-5 cm, pamiętając, by nie ścinać więcej niż jedną trzecią wysokości źdźbeł. Właściwie ułożone i pielęgnowane trawniki przetrwają długie lata. Trawniki z rolki można rozkładać przez cały sezon wegetacyjny. Darń musi być zdrowa, jednolicie zielona, bez chwastów i łysin, o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym.

Trawniki siane najlepiej zakładać na przełomie sierpnia i września lub kwietnia i maja, bo wtedy zazwyczaj podłoże jest dobrze nawilżone, a temperatura ustabilizowana. Ważne, aby świeżo wykiełkowanych roślin nie ściął przymrozek. Powierzchnię przyszłego trawnika należy zagrabić tak, aby przykryć nasiona cienką warstwą ziemi, a następnie zwałować i podlać rozproszonym strumieniem wody (ostrożnie, żeby nie wypłukać nasion). Kiełkujące nasiona nie wytrzymują suszy, więc dopóki wszystkie wysiane gatunki nie wykiełkują, trzeba dbać o to, żeby podłoże było stale wilgotne.

Nawożenie zapewnia silny wzrost roślin. Nowe trawniki zasilamy po raz pierwszy wczesną jesienią. W kolejnych sezonach zawsze wiosną.

Podlewanie decyduje o prawidłowym rozwoju traw. Nie można dopuszczać do przesychania podłoża. Trawniki należy podlewać systematycznie, najlepiej rozproszonym strumieniem.

Odchwaszczanie jest pracą żmudną i nie mającą końca. Jeżeli chcemy mieć gładkie trawniki, musimy wiosną systematycznie czyścić murawę z chwastów. Najlepiej usuwa się je, używając specjalnej wąskiej łopatki, którą podważa się korzenie. Ostatecznie można używać chemicznych środków chwastobójczych, jednak nie są one obojętne dla środowiska.

Trawniki to podstawa większości ogrodów. Bez odpowiedniego, soczystego, zielonego tła nawet najpiękniejsze drzewka i krzewy nie będą prezentowały się atrakcyjnie.

--
Stopka

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Systemy nawadniające ogrody i trawniki

W obecnych czasach mamy wiele rozwiązań zagospodarowania ogrodu. Istnieje wiele innowacyjnych systemów automatycznego nawadniania. Po co podlewać ogród wężem czy konewką? Taki sposób może się sprawdzić jedynie w małym ogródku.

Pielęgnacja dużej przestrzeni wokół domu wymaga nowoczesnych sposobów podlewania. Dzięki nim domownicy zaoszczędzą sporo czasu. Systemy automatycznego nawadniania ogrodów pozwalają na regulację puszczanej wody. Nie trzeba pamiętać o podlewaniu roślinności wczesnym rankiem i wieczorem, bo system jest nastawiany na konkretną godzinę. Nie jest on tani, należy raczej do luksusów. Można go wybudować po paru latach od założenia ogrodu. W niczym nie będzie to przeszkadzało.

Tak więc jeśli systemu nie wprowadzimy do ogrodu na początku jego tworzenia nie oznacza to, że nie można wprowadzić go później. Zawsze jest na to dobry moment. Jest więc czas na zgromadzenie środków finansowych na pokrycie takiej inwestycji. Jej efekt posłuży długie lata. Trzeba dobrać odpowiednich fachowców, którzy znają się bardzo dobrze na swojej pracy.

Warto zatrudniać tylko takich, których polecają inni właściciele systemów automatycznego nawadniania ogrodów np. firmę Gordo Studio lub Hunter. Będziemy mieli wtedy pewność, że zaplanowana budowa nie okaże się niewypałem. Zanim do tego dojdzie trzeba mieć projekt. Takie usługi również wykonują specjaliści, którzy doradzą rozwiązania odpowiednie dla konkretnego ogrodu.

Posiadając nowoczesne systemy do podlewania mamy pewność, że podczas bardzo ciepłych dni roślinność nie zniszczy się. To doskonały sposób dla osób, które często podróżują w wakacje. Po co wynajmować pracownika do podlewania ogrodu kiedy można to zrobić automatycznie. Tutaj każdy ma pewność, że do ogrodu będzie dostarczona woda o odpowiedniej porze. Nikt nie zapomni o wykonaniu tego zadania, bo po prostu nie musi o tym pamiętać. Nie ma sensu zaprzątać sobie głowy dodatkowymi zadaniami.

We współczesnych realiach ludzie są bardzo zabiegani, nie mają czasu dla swojej rodziny. Po ciężkiej pracy warto poświęcić czas domownikom zamiast wykonywać kolejne żmudne zadanie jakim jest podlewanie ogrodu. Dużą zaletą systemów automatycznego nawadniania ogrodów jest to, że kiedy pada deszcz systemy nawadniające się nie uruchamiają. Regulację ich pracy można przestawiać w nieskończoność, stosownie do potrzeb pogody. Pozwoli to zaoszczędzić duże ilości wody w sytuacji kiedy pada deszcz. Roślinność też będzie bezpieczna, bo za każdym razem otrzyma odpowiednią dawkę wody. Nie uschną kwiaty, krzewy czy drzewka. Korzystajmy z nowoczesnych technik w ogrodnictwie.

--
Stopka

Hunter - sklep internetowy


http://www.nawodnienia.net

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Iglaki w ogrodzie

Iglaki mają sporo zalet: większość z nich jest zimozielona - a więc są atrakcyjne przez cały rok, nie wymagają przycinania, nie gubią igieł.

W sprzedaży jest bardzo dużo gatunków i odmian iglaków różniących się wielkością oraz pokrojem. Różne jest też zabarwienie igieł. Zabarwienie roślin posadzonych w słonecznych miejscach jest bardziej intensywne niż tych na stanowiskach zacienionych.

• Iglaki kolumnowe nadają się na żywopłoty i do sadzenia w grupach. Są też świetnym materiałem na przesłony dzielące przestrzeń ogrodu i zasłaniające mniej atrakcyjne części działki.
• Iglaki płożące można zastosować zamiast trawnika. Doskonale prezentują się na wszystkich pochyłościach, skarpach i skalniakach.
• Iglaki o nietypowych kształtach dobrze wyglądają posadzone pojedynczo na trawniku, przy tarasie i wszędzie tam, gdzie można docenić ich niezwykłą formę.

Rośliny iglaste w okresie od wiosny do jesieni powinny tworzyć konstrukcje ogrodu, stanowić jedynie tło dla roślin liściastych o ozdobnych kwiatach oraz dla bylin. Klasycznym zestawieniem jest połączenie iglaków z irgami, pięciornikami oraz różnymi berberysami i tawułami o barwnych liściach. Dobrym towarzystwem dla iglaków są róże pnące i krzewiaste. Sadzenie ich wśród iglaków pozwala na ukrycie ich sztywnych kolczastych pędów w okresie, gdy są bez liści. Dopiero zimą, kiedy gatunki zrzucające liście przechodzą w okres spoczynku, rośliny iglaste wysuwają się na pierwszy plan, sprawiając, że ogród jest pełen zieleni.

Większość iglaków najlepiej rośnie w żyznej, lekko kwaśnej i wilgotnej glebie, ale zadowala się też przeciętnymi glebami ogrodowymi. Źle rosną na podmokłych i gliniastych z wyjątkiem cyprysika błotnego. Najbardziej wymagające są jodły, które nie znoszą suszy i upałów, lubią wilgotne powietrze. Wyjątkiem jest jodła kalifornijska, która jest odporna na suszę i dobrze rośnie nawet w niezbyt urodzajnych miejscach. Razem z nią można sadzić świerki kłujące oraz sosny. Najmniejsze wymagania glebowe mają jałowce, które - jak wskazuje nazwa - dobrze rosną na jałowych i suchych glebach.

Iglaki mogą rosnąć zarówno w słońcu, jak i w półcieniu. Wyjątkiem są modrzewie, świerki, sosny, jałowce oraz wszystkie iglaki o barwnych igłach, które powinny rosnąć w pełnym słońcu. Natomiast cisy lubią stanowiska nawet w głębokim cieniu.

Kupując rośliny, należy zwrócić uwagę na to, by były kształtne, a ich igły miały intensywną barwę. Podłoże w pojemniku powinno być przerośnięte korzeniami, ale nie mogą tworzyć pod donicą maty. Podłoże musi być wilgotne. Z roślin sprzedawanych wiosną i jesienią z bryłą ziemi należy wybierać takie, których bryła jest jak największa.

Iglaki należy sadzić w takiej odległości jeden od drugiego, żeby mogły swobodnie się rozrastać bez konieczności przycinania ich już po kilku latach. Drzewa iglaste sadzi się co 3-5 m, krzewy co 1-3 m, a rośliny płożące do okrywania powierzchni zamiast trawnika - 2-3 szt./m2. Rośliny sprzedawane w pojemnikach można sadzić od wiosny do jesieni. Rośliny z bryłą ziemi sadzi się od połowy kwietnia do połowy maja oraz od połowy sierpnia do połowy października. Przed posadzeniem rośliny należy podlać.

Rośliny iglaste nie muszą być przycinane. Należy usuwać jedynie pędy uszkodzone, przemarznięte, zasychające lub jeśli rośliny są zbyt gęsto posadzone. Iglaki są często przycinane po to, żeby ograniczyć ich rozmiary lub w celu nadania im kształtu, najczęściej kuli albo stożka.

--
Stopka

http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Ścieżki w ogrodzie

Ważnymi elementami funkcjonalnymi w ogrodzie są ścieżki. Odpowiednio zaprojektowane i wkomponowane w otoczenie powinny stanowić istotny element dekoracyjny.

Wielkość powierzchni ścieżek zależeć będzie od wielkości i charakteru ogrodu, w którym są projektowane. Drogi i ścieżki powinny łączyć najważniejsze punkty ogrodu. Stanowią one także linie jego podziału przestrzennego. Dlatego też nie może być ich zbyt dużo.

Na rodzaj nawierzchni oraz układ ścieżek będzie miało wpływ wiele czynników. Do najważniejszych trzeba zaliczyć: intensywność i sposób użytkowania ścieżki, ukształtowanie terenu, planowany efekt przestrzenny oraz indywidualne upodobania użytkowników. Rodzaj nawierzchni powinien zależeć od rodzaju ścieżki. Nawierzchnia niezależnie od rodzaju ścieżki powinna spełniać następujące warunki:

- powinna być możliwie gładka, lecz nie śliska;

- nie może być wykonana z materiałów pylistych, łatwo ścieralnych lub łatwo wypłukiwanych przez wodę;

- powinna być estetyczna, a jej struktura i barwa powinny harmonizować z innymi elementami otoczenia;

- powinna zapewniać możliwość korzystania ze ścieżek i dróg użytkowanych całorocznie niezależnie od warunków atmosferycznych.

Projektując ścieżki w ogrodzie należy przestrzegać następujących zasad:

- szerokość ścieżek powinna mieścić się w przedziale od 30 do 125 cm,

- spadek podłużny nie powinien przekraczać 9% tj. różnica wysokości na 1 m długości ścieżki nie powinna być większa niż 9 cm,

- nawierzchnia ścieżki powinna mieć odpowiedni spadek poprzeczny, którego wielkość zależy od rodzaju nawierzchni ? dla nawierzchni gładkich wynosi on od 1 do 2%, a dla nawierzchni nierównych od 3 do 5% (na 1 m długości różnica równa się 5 cm),

- nie należy prowadzić ścieżek w bezpośrednim sąsiedztwie drzew (szczególnie o płytkim systemie korzeniowym),

- ścieżki nie powinna dzielić ogrodu na zbyt małe powierzchnie,

- nawierzchnia ścieżki powinna być ułożona równo z powierzchnią terenu, jeżeli ścieżka prowadzona jest przez trawnik, oraz powinna być wzniesiona o ok. 2 cm ponad powierzchnią terenu, jeżeli ścieżka prowadzona jest przez rabatę bylinową lub teren obsadzony krzewami,

- trasy ścieżek powinny podkreślać układ ogrodu, eksponując szczególnie piękne jego fragmenty lub zakątki.

Podstawowymi materiałami stosowanymi do budowy ścieżek są wyroby z kamienia, betony, kruszywa naturalne, drewno oraz wyroby ceramiczne.

Sposób wykonania ścieżek musi zapewnić szybkie odprowadzenie wody z ich powierzchni oraz spod ich nawierzchni. Po nawierzchniami na gruntach przepuszczalnych nie ma potrzeby budowy warstwy odsączającej, ewentualnie buduje się ją o minimalnej grubości tj. ok. 5 cm. W gruntach nieprzepuszczalnych warstwa ta ma zasadnicze znaczenie dla trwałości nawierzchni. Powinna ona mieć grubości umożliwiające szybkie odprowadzenie wody spod nawierzchni ścieżki. Przeważnie grubość warstwy odsączającej wynosi 10-25 cm. Warstwy odsączające zawsze wykonuje się z grubego żwiru lub tłucznia.

Umocnienie brzegów nawierzchni jest konieczne jedynie wtedy, gdy wykonano ją z drobnych elementów lub jeżeli przewiduje się możliwość znacznego jej obciążenia. Niekiedy umacnia się też brzegi nawierzchni tylko ze względów estetycznych. W tym przypadku elementy umacniające specjalnie się eksponuje, nadając im efektowną barwę lub fakturę. Bezwzględnie wymagają umocnienia brzegi nawierzchni przepuszczalnych. Umocnienie powinno w tym przypadku podkreślać brzegi nawierzchni.

--
Stopka

http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Tworzenie ogrodu kwietnego krok po kroku

Tworzenie ogrodu kwietnego krok po kroku

Autorem artykułu jest Stanislaw Nawiadzki

Pomimo, że moda na styl i materiały ogrodowe zmienia się, to zanim posadzi się rośliny, zawsze trzeba stworzyć szkielet ogrodu. W ten sposób poniesiemy tylko niezbędne koszty założenia ogrodu.

Na wstępie zacznijmy od oczyszczenia i uprzątnięcia terenu. Na tym etapie pozostawmy jak najwięcej drzew i krzewów. Zanim podejmiemy większe prace zabezpieczmy drzewa przed uszkodzeniem np. poprzez obłożenie konstrukcją wykonaną z desek albo okrycie pni płótnem lub folią.

Teraz możemy wykonać roboty ziemne-wykopy pod drenaż i instalacje wodne i elektryczne.

Wyrównujemy lub kształtujemy teren i przechodzimy do wyznaczania ścieżek i innych trwałych elementów. Zadbajmy o to, żeby ścieżki były wygodne i praktyczne. Główne powinny posiadać szerokość co najmniej 1,5 m, aby mogły swobodnie maszerować obok siebie dwie osoby. Inne ścieżki powinny posiadać szerokość umożliwiającą pchanie taczki. Pomiędzy rabatami wystarczą ścieżki o szerokości 0,5 m. Ścieżkę z której będziemy często korzystać należy ułożyć na podbudowie lub fundamencie. Wykopujemy ziemię na taką głębokość, żeby zmieścić 10-20 cm podsypki (tłuczeń wymieszany ze żwirem), 5 cm piasku i materiał powierzchniowy. Ubijamy glebę i podsypkę, wyrównujemy piasek i układamy np. bruk lub inną nawierzchnię. Na ścieżkach mniej uczęszczanych warstwa piasku powinna być cieńsza, jednak umożliwiająca umocowanie w niej płyty lub bruku. Jeżeli zbudowaliśmy ścieżkę z kory lub żwiru, ułóżmy półprzepuszczalną membranę pod podsypką uniemożliwiającą porastanie chwastów.

Teraz kolej na altanę, pergolę, ogrodzenia i meble ogrodowe. Jeżeli budulcem jest drewno i zależy nam na ochronie środowiska nie zabezpieczajmy go barwnikami-są one toksyczne. Zabezpieczyć drewniane konstrukcje ogrodowe możemy poprzez ustawienie ich na drewnianych słupkach lub zaostrzonych metalowych osłonach wbitych w grunt.

Jeżeli podczas prac budowlanych wierzchnia, próchniczna warstwa gleby została zdarta, należy ją uzupełnić w taki sposób, aby uzyskać warstwę grubości 20 cm pod trawnik, 40 cm pod byliny i 60 cm pod krzewy.

Po wykonaniu tych czynności możemy już sadzić rośliny. Zacznijmy sadzenie wiosną. W pierwszej kolejności wysadzamy rośliny najbardziej trwałe, które stworzą ramy kompozycyjne; drzewa, rośliny żywopłotowe i rabatowe, a także okrywowe. Wybierzmy rośliny bujnie rosnące z uwzględnieniem typu gleby, warunków siedliskowych-słońca, cienia, wilgotnego lub suchego podłoża.

Zaoszczędzimy czas sadząc krzewy i trawy, które nie wymagają dużo pielęgnacji, a są równie piękne jak bardziej wymagające byliny czy rośliny jednoroczne. Posadźmy szybko rosnące byliny (aster, ostróżka, bodziszek, lawenda, rdest) oraz najbujniejsze rośliny okrywowe (żagwin, jasnota, barwinek), które szybko zasłonią ziemię. Od pierwszego roku wysiewajmy szybko rosnące rośliny jednoroczne (rudbekia, nemezja, nasturcja, kosmos, mak), które wypełnią luki między krzewami i bylinami.

Na koniec kładziemy lub wysiewamy trawnik. Nie zniszczymy wtedy nowej powierzchni, chodząc i jeżdżąc po niej taczką.

---

http:/www.ogrod-kwietny.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Winobluszcz

Winobluszcz

Autorem artykułu jest Ryszard Marszałek

Winobluszcz jest pnączem nazywanym popularnie dzikim winem. Pochodzi z Azji Wschodniej i Ameryki Północnej i obejmuje 15 gatunków posiadających niepozorne, pozostające bez znaczenia dla urody tej rośliny kwiaty.

Winobluszcze są pnączami o bardzo silnym wzroście. Obrastają silnie ogrodzenia, wspinają się po drzewach, ścianach, siatkach. Dorastają do wysokości 20 m, a roczne przyrosty mogą osiągać nawet 2 m. Są roślinami o niewielkich wymaganiach glebowych jak i dotyczących oświetlenia - w praktyce rośnie na wszystkich glebach (za wyjątkiem bardzo mokrych i bardzo suchych) jak i w pełnym cieniu oraz w pełnym słońcu. Dobrze znoszą przejściowe susze oraz zanieczyszczenie powietrza, stąd też można je wykorzystywać nawet na ogródkach pracowniczych, czy też przy blokach w centrum miast. Można go stosować do upiększania balkonów. W praktyce wykorzystuje się dwa gatunki winobluszczy - winobluszcz pięciolistkowy pochodzący z Ameryki Północnej oraz winobluszcz trójklapowy pochodzący z Azji Wschodniej (Japonia, Chiny, Korea).

Winobluszcz pięciolistkowy najlepiej udaje się na podporach, do których przytwierdza się przy pomocy wąsów i tak może się wspiąć do 12 metrów. Wszystkie nowe pędy są koloru czerwonego, zmieniającego w trakcie rozwoju i starzenia barwę i drewniejąc. Liście złożone są z 5 czasem nawet 9 mniejszych listków o różnej długości dochodzącej u centralnego listka do 10 cm. Listki są na brzegach piłkowane. W okresie jesiennym kolor liści zmienia się na czerwony.

Winobluszcz trójklapowy może rosnąć nawet na gładkich ścianach budynków ze względu na silne przylgi występujące na rozgałęzionych wąsach. W odróżnieniu od winobluszczu pięciolistkowego posiada duże, pojedyncze liście o średnicy dochodzącej do 20 cm. Od spodu liście są delikatnie owłosione wzdłuż głównych nerwów. Z wierzchu liście są silnie błyszczące, jesienią zmieniają kolor z ciemnozielonego na jaskrawoczerwony lub czerwonobrązowy. Młode listki w trakcie rozwoju są purpurowe.

---

http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sposób na chwasty

Sposób na chwasty

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Chwastów nie da się usunąć raz na zawsze. Trzeba z nimi walczyc systematycznie lub zapobiegać ich pojawianiu się. Jest na to kilka sposobów.

Zwalczanie i usuwanie ręczne.

Zanim posadzimy w ogrodzie rośliny przekopmy teren widłami amerykańskimi i pazurkami usuńmy chwasty oraz wybierzmy z ziemi kłącza. Należy pamiętać o tym, że nawet z małego fragmentu korzenia może wyrosnąć roślina. To dobry sposób na pozbycie się wszystkich chwastów jednorocznych a także niektórych wieloletnich takich jak: bluszczyku, jasnoty, pokrzywy, wrotyczu. Ograniczamy też rozrost mniszka, perzu, powoju i skrzypu. Potem regularnie wyrywajmy lub podcinajmy pazurkami kiełkujące i odrastające chwasty. 

Zwalczanie i usuwanie chemiczne.

Po herbicydy powinniśmy sięgać w ostateczności gdy rozpoczynamy zakładanie ogrodu na działce dużej i bardzo zachwaszczonej. Gdy chcemy ułatwić sobie walkę z chwastami na trawnikach i pragniemy się pozbyć chwastów zarastających ścieżki w ogrodzie. Opryski chemiczne na rabatach z bylin i roślin jednorocznych  i dwuletnich oraz na warzywniakach powinniśmy robić wiosną zanim posadzimy lub posiejemy rośliny. Zabiegi między drzewami i krzewami musimy przeprowadzać wczesną wiosną lub późną jesienią gdy są bez liści. Przed opryskiem trawników należy przerwać na kilka dni wcześniej ich koszenie. Podczas stosowania herbicydów musimy pracować w ubraniach ochronnych i rękawicach. Opryski należy wykonywać wyłącznie w pogodne dni.

Zapobieganie - ściółkowanie gleby.

Jest dość skuteczną metodą walki z chwastami. Ściółkę rozkładajmy wokół posadzonych roślin na oczyszczoną i spulchnioną ziemię. Warstwa ściółki ( kory, torfu, keramzytu) musi być gruba około 5 cm i należy ją co roku uzupełniać. W przeciwnym razie stworzymy idealne warunki do rozwoju chwastów. 

Zapobieganie sadzenie roślin okrywowych.

Rośliny te gdy się już rozrosną, tworzą zwarte kobierce nie dopuszczając do kiełkowania chwastów. Powinny to być łatwe w uprawie, bujnie rosnące rosliny wieloletnie, zimozielone albo wcześnie wybijające się wiosną.

---

Autor Czesław Rogala

czeslawrogala110@gmail.com

http://ogrodyrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Trendy aranżacyjne na wiosnę 2011 - drewno zapanuje w ogrodzie

Trendy aranżacyjne na wiosnę 2011 - drewno zapanuje w ogrodzie

Autorem artykułu jest hotpatriot

No i doczekaliśmy się – wiosna zawitała na dobre w polskich ogrodach. Miłośnicy ogrodowych aranżacji i innowacji: do dzieła! Pozaglądajmy do pobliskich centrów ogrodniczych, sięgnijmy po magazyny i do ulubionych stron internetowych w poszukiwaniu świeżych inspiracji dla naszego ogrodu.

Co będzie na topie w tym sezonie? Prostota i równowaga formy i kolorystyki, a także klasyczne ponadczasowe materiały, akcesoria, niezależnie od zastosowanej stylizacji.

Miejsce do relaksu

Proste konstrukcje z drewna klejonego: pergole drewniane, nowoczesne wiaty ogrodowe, tarasy i altany to niezbędne elementy ogrodowego wnętrza. Zadaszenia drewniane dają nam miejsce do odpoczynku na łonie natury, a przy tym cień i schronienie przed opadami.

Prostota i uniwersalność

Odchodzimy w tym sezonie od akcesoriów przeładowanych dodatkami i z bogatą ornamentyką (oczywiście wyjątkiem są wyraźnie stylizowane ogrody tj. barokowy). Proste konstrukcje, wykonane z buku, dębu lub sosny. Sprawdźmy teraz, które elementy, i w jakiej postaci, mogą zostać zastosowane w dwu zupełnie odmiennych

Drewno w ogrodzie w stylu rustykalnym

W tego typu ogrodzie dużo się dzieje – pełen jest akcesoriów i roślin. Charakterystycznymi elementami będą oczywiście wszelkiego rodzaju płotki, balustrady, pergole. Ogród wiejski cechuje też to, że harmonijnie komponuje się z otaczającym krajobrazem. Sadzimy w nim rośliny pospolite i powszechnie znane. Pamiętajmy, że ogród rustykalny jest naturalny i swobodny. Tutaj, nawet jeśli zdecydujemy się na wstawienie altany ogrodowej bądź pergoli, nie powinna ona być elementem dominującym. Dobrze sprawdzi się tu natomiast oczko wodne z kładką, mostkiem drewnianym lub podestem.

Drewno w ogrodzie modernistycznym

W tym przypadku minimalizm, prostota i harmonijne połączenie form i materiałów (np. aluminium i drewna) to nienaruszalne zasady. Wspaniale w nowoczesnym ogrodzie prezentują się tarasy drewniane, bez zbędnych ozdobników w postaci balustrad (ewentualnie ze szklanym ogrodzeniem) a także zadaszone tarasy, przypominające werandy. To miejsce posłuży za kąt jadalny i wypoczynkowy, Wewnątrz ogrodu zamiast klasycznej altany ogrodowej możemy zainstalować coś nowoczesnego, a przy tym stylowego – pergolę drewnianą w stylu japońskim – ta stylistyka doskonale sprawdza się w nowoczesnym ogrodzie. A rośliny? Zgodnie z zasadą: nie ilość, ale jakość ma znaczenie. W tym ogrodzie zamieścimy zatem: kilka donic z dużymi charakterystycznymi roślinami (wybór zależny od gustu właściciela), niewielki skalniak i kilka drzewek, w zależności od wielkości powierzchni.

Szukasz własnego pomysłu na ogród? Wyjdź z domu i obserwuj świat dookoła – inspiracje same się pojawią. Baw się dobrze – urządzanie to przygoda!

---

Zobacz innowacyjne projekty architektury ogrodowej, zadaszenia, pergole, wiaty, altany i inne.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Rośliny ogrodowe - wiosna nadchdzi

Rośliny ogrodowe - wiosna nadchodzi

Autorem artykułu jest Krzysiek

Wybierając rośliny do ogrodu warto pomyśleć o zakupie sadzonek tych krzewów ozdobnych. Które zdobić będą nasz ogród już od bardzo wczesnej wiosny. Wzbierając rośliny do ogrodu warto pomyśleć o zakupie sadzonek tych krzewów ozdobnych. 

Wybieramy rośliny do ogrodu.

Ważne aby poza swoimi walorami wizualnymi, miały one także praktyczne zastosowanie. Szczególnie mowa tu o ozdobnych krzewach. Do tych niewątpliwie należą forsycje. Należą one do rodziny oliwkowatych i znakomicie spełniają się jako rośliny do ogrodu. Jednak zdecydowanie bardziej w dużych przestrzeniach. Forsycje to jedne z najbardziej kwitnących krzewów. Wzbierając rośliny do ogrodu warto pomyśleć o zakupie sadzonek tych krzewów ozdobnych. Które zdobić będą nasz ogród już od bardzo wczesnej wiosny. 

Rośliny ogrodowe to między innymi ozdobne krzewy. Należą do nich szczodrzeńce. Te krzew występują aż w trzydziestu gatunkach, w Polsce natomiast jedynie pięć gatunków rośnie całkowicie dziko. Te rośliny ogrodowe kwitną od kwietnia do czerwca. Lubują się w miejscach dobrze nasłonecznionych, najlepiej osłoniętych przed wiatrem. Szczodrzeńce najlepiej rosną na wilgotnej, próchniczej glebie. Pamiętać należy, iż mimo swojego uroku krzew ten jest rośliną trującą. Rośliny ogrodowe, do których należą szczodrzeńce, pochodzą z rodziny bobowatych. 

Jaśminowce należące do rodziny hortensjowatych są ozdobnymi krzewami, które możemy  uznać za rośliny ogrodowe. Najczęściej występującym w Polsce gatunkiem jest jaśmin wonny, który jak sama nazwa wskazuje, wydobywa bardzo intensywny, słodki zapach. Jaśmin kwitnie na przełomie maja i czerwca. Te rośliny ogrodowe często spotykane są w ogrodach właśnie z powodu zapachu i pięknego wyglądu. Dodatkową zaletą jest fakt, iż jaśminowce mają bardzo małe wymagania jeżeli chodzi i rodzaj gleby, na której rosną. Wszystkim działkowcom polecamy te rośliny ogrodowe. 

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Płoty i ogrodzenia

Płoty i ogrodzenia

Autorem artykułu jest Page SEO

Wśród setek interesujących elementów ogrodowych, odkryć możemy też kilka gotowych rozwiązań, które mogą dodać życia i energii całemu wystrojowi.

Do takich właśnie składników należą ze stuprocentową pewnością meble ozdobne, altanki, rośliny i wiele, wiele innych. Znakomitym przykładem dodatku, który pomóc ma możliwość nam w zaciekawieniu gości i sąsiadów, są na pewno płoty drewniane. Występujące w wielu wariantach i kombinacjach, a też stylach, drewniane płoty nie tylko odgradzają nas od naszych sąsiadów i od ulicy, ale również pozwalają na podkreślenie rodzaju całego domu, jak również ogrodu.

Dostosowanie elementów zewnętrznych jest szalenie istotne, gdyż jedynie dzięki wizualnej kompozycji możemy w prosty sposób oddziaływać na przechodzących nieopodal ludzi, a także możemy czuć się dobrze we własnym ogrodzie. A trzeba wiedzieć, że człowiek bardzo silnie odbiera bodźce wzrokowe – dlatego wystrój ogrodu powinien być przyjemny i harmonijny, tak, by wprawiać w błogostan i miłe samopoczucie. W gronie interesujących elementów ogrodu i domu, to aktualnie ogród stanowi naszą wizytówkę i element, którym możemy pochwalić się jak największej ilości ludzi: zarówno sąsiadom, jak również każdemu przechodniowi i odwiedzającemu nas gościowi. Trzeba więc zadbać, aby nasze starania nie poszły na marne - detale wyposażenia ogrodu i tarasu to tylko początek.

W tym samym momencie obok interesujących i interesujących roślin, a również ładnych elementów wykończeniowych, warto zainwestować w takie elementy jak meble ogrodowe, które stanowią zarówno praktyczne, jak i ozdobne wykorzystanie tego rodzaju wykończeń i urozmaiceń. Ażeby być pewnym, że dobrze wybraliśmy, powinniśmy głównie zwrócić uwagę na dopasowanie mebli do reszty wyglądu ogrodu i domu. Jeżeli już pasują - jest w porządku i nie należy nic edytować. W pewnych przypadkach wystarczy wyłącznie odpowiednia paleta kolorów, niemniej jednak w znaczącej liczbie przypadków warto zadbać, żeby zarówno pod względem koloru, jak również całego typu wszystko do siebie pasowało.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Życiodajne drzewa w Twoim ogrodzie cz. III

Życiodajne drzewa w Twoim ogrodzie Część III

Autorem artykułu jest BENEDYKTA EMILIA BAGREC

Warto wiedzieć, że poszczególne gatunki drzew mają swoją specjalizację. Jedne leczą lepiej inne gorzej. Pomyślmy by stworzyć takie sanatorium drzewne we własnym ogrodzie.

Kiedy już wiesz, które drzewo jest dla Ciebie najlepsze, nawiąż z nim kontakt. Przywitaj się, przekaż mu swój podziw i uznanie. Obejdź je dookoła i wyczuj, z której strony najlepiej się do niego przytulić, można też, usiąść przy nim. Oprzyj się o nie wygodnie, zamknij oczy a poczujesz się  zdrowszy, odprężony i wypoczęty, ustąpią bóle pleców, migreny i dolegliwości żołądkowe. Wycisz się minimum na godzinę i powtarzaj przez kilka kolejnych dni a sam się przekonasz jak to działa.

JODŁA -  łagodzi silne emocje. Reguluje oddech, pracę układu pokarmowego. Drzewo to jest dobre dla wrzodowców.

DZIKA RÓŻA - podobnie jak brzoza wyzwala z wszelkich bólów związanych z napięciem mięśni i dolegliwości żołądkowych. Przywraca poczucie własnej wartości i wiarę, że stać nas na więcej. Ułatwia kontakty z innymi ludźmi. Uczy otwartego wyrażania własnych myśli i uczuć.

JABŁOŃ  I  KASZTANOWIEC - oba te drzewa mają energię sprzyjającą rozwijaniu gorących uczuć, przywiązaniu i pragnieniu bycia razem.

WIŚNIA - działa jak afrodyzjak, przełamuje opory, zachęca do spontanicznej miłości i pobudza zmysły.

GRUSZA  I  KRZEW  JANOWCA - drzewa te nie utrwalają uczuć, zachęcają raczej do dobrej zabawy we dwoje.

LESZCZYNA  I  CZARNY  BEZ - są to drzewa opiekuńcze. Ich energia uspokaja, przywraca poczucie bezpieczeństwa i łagodzi stresy. Pomogą gdy nawarstwią się problemy. Wystarczy godzinka by się wyciszyć.

Stworzyłam wykaz drzew i ich właściwości z myślą, że i Ty poczujesz dobroczynne właściwości tych drzew. Obserwuj drzewa, z bliska, dotykaj ich i zastanów się co, czujesz. Okaże się, że przy jednym jesteś pobudzony i rozdrażniony, a od następnego szybko uciekniesz, jeszcze inne przyniesie Ci ukojenie. Właściwe drzewo dla Ciebie ureguluje Twój oddech. Połóż swoje dłonie na korze Twojego drzewa, zamknij oczy i skoncentruj się. Poczujesz wibracje, mrowienie lub jeszcze coś innego.

Życzę miłych wrażeń i udanych spotkań w cieniu drzew.  

---

benita

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Życiodajne drzewa w Twoim ogrodzie cz. II

Życiodajne drzewa w Twoim Ogrodzie Część II

Autorem artykułu jest BENEDYKTA EMILIA BAGREC

Drzewa leczą ciało i duszę. Stres, strach i rozpacz wywołują w naszym organiźmie różne dolegliwości. Dlatego, by wybrać odpowiednie drzewo do naszego ogrodu należy sprawdzić jakie drzewo chcesz posadzić. Znajdziesz tu opis, które drzewa mają dobry wpływ na nasze zdrowie.  

Posłuchaj drzewa co się dzieje w jego wnętrzu. Przyciśnij ucho do pnia. Czy słyszysz cichutkie szmery? Drzewo żyje, mówi do Ciebie.
Stworzyłam wykaz drzew i ich właściwości, sprawdź jakie drzewo chcesz posadzić w swoim ogrodzie.  

JAŁOWIEC
Ułatwia rozpoczynanie nowych przedsięwzięć, pomaga oswoić się z wyzwaniami. Zapobiega zniechęceniu i utracie energii życiowej. Łagodzi rozpacz i  pozwala pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby. Leczy choroby związane z głową i mózgiem.

GŁÓG
Korzystnie wpływa na serce i układ krążenia. Pomaga uniezależnić się od innych i pomyśleć o własnych potrzebach. Wyzwala w człowieku zdrowy egoizm, który jest niezbędny do zachowania własnej tożsamości.

ORZECH
Pomaga odnaleźć sens życia. Poprawia układ oddechowy i krwionośny. Ułatwia zaakceptowanie otaczającej nas rzeczywistości, znalezienie zadowolenia z pracy, która nie daje nam satysfakcji.

BUK
Przepędza choroby gardła i nerek. Przywraca pogodę ducha, wiarę w siebie i pomyślność losu. Uwalnia od strachu.

BUKSZPAN 
Doskonały dla pracoholików, dzięki niemu przypomni, że się ma rodzinę. Zwalcza kamienie żółciowe i nerkowe, astmę i choroby skórne. Umożliwia dostrzeżenie innych aspektów życia.

ŚLIWA, CZEREMCHA I JAŚMIN
Wspaniale się pod nimi marzy, wybierz cień jednego z nich, jeśli pragniesz całkowicie wyłączyć się z rzeczywistości, zapomnieć o niej. Energia tych drzew nie sprzyja wielkiej koncentracji umysłu.

CZEREŚNIA I JAŚMIN
Drzewa te wyzwalają poczucie wspólnoty, budzą ciepłe, serdeczne uczucia.    

Trzecia część życiodajnych drzew pojawi się wkrótce.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Życiodajne drzewa w Twoim ogrodzie cz. I

Życiodajne drzewa w Twoim ogrodzie

Autorem artykułu jest BENEDYKTA EMILIA BAGREC

Każde drzewo żyje, ma duszę i posiada życiodajną lub niszczycielską moc. Sprawdż jakie drzewa chcesz posadzić w swojej posiadłości. Znajdziesz tu opis, które drzewa mają dobry wpływ na nasze zdrowie i psychikę. 

LIPA  jest to drzewo pojednania, pilnuje pokoju wśród domowników, posadzone na granicy z sąsiadami prowadzą do zgody. Energia lipy, życzliwie nastawia do świata, pomaga cierpiącym na manię prześladowczą.

KASZTANOWIEC  łagodzi napięcia, pomaga przezwyciężyć stany lękowe, uspakaja i leczy złamane serce. Zwalcza szkodliwe dla zdrowia ujemne promieniowanie. Radiesteci zalecają wkładanie ich pod materac, łagodzą choroby reumatyczne i zapewniają bezpieczny sen.

BRZOZA  pomoże każdemu. Doda zdrowia i urody, jej sok to eliksir młodości. Moja babcia wiosną robiła sałatki, a z kory robiła wyciąg do okładów. Sen w cieniu brzóz zaleca się ludziom wycieńczonym ciężką pracą. Przytul się do pnia brzozy a przyniesie Ci spokój, doda otuchy, wzmocni Twoje siły a także pomoże zwalczyć chorobę. Rozwinie wrażliwość i intuicję.

DĄB - Święty Bernardyn podziwiany za rozum powiadał, że zawdzięcza to dębowi. Przebywanie pod tym drzewem zaleca się osobom mającym do rozwiązania trudny problem. Dąb król lasu obdarzy nas siłą i podpowie właściwe rozwiązanie.

WIĄZ  zachęci do pracy, pomoże przezwyciężyć bezsilność. Gdy skłóceni ludzie podadzą sobie dłoń pod tym drzewem to zaprzyjaźnią się dozgonnie.

ŚWIERK  sadzą Górale przy domach wierząc, że uchroni ich rodzinę przed złem, chorobami i niepowodzeniem. Przebywając w jego pobliżu, odpędzi paskudne myśli.

SOSNA  ma właściwości odkażające, leczy infekcje wirusowe. Przebywanie blisko tego drzewa wyostrza intelekt, przywraca równowagę psychiczną, wspomaga pamięć. Moja babcia szyszki sosnowe i pączki gotowała w serwatce, leczyła sobie bóle kości i wrzody.

---

benita

Trzecia część życiodajnych drzew pojawi się wkrutce na moim blogu www.ogrody-ziola.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Oczko wodne - budujemy na własną rękę

Oczko wodne – budujemy na własną rękę

Autorem artykułu jest Weronika Cejrowska

Niewielki akwen wodny na własnym podwórku jest tym, czego pragną niemal wszyscy posiadacze domu i własnego ogrodu. Zapewne każdy z nas podziwiał ciekawie zaaranżowany zbiornik wodny i zastanawiał się ile coś takiego może kosztować i w jaki sposób wykonać podobny u siebie zbiornik.

Przede wszystkim jego budowa musi odbyć się z zgodzie z prawem budowlanym. Co prawda nie wymagane jest otrzymanie pozwolenia jeśli powierzchnia lustra wody takiego oczka nie będzie przekraczała 30 m2, ale  brak zgłoszenia tego faktu odpowiedniemu organowi może poskutkować nakazem rozbiórki oczka. Zgłoszenie to powinno zawierać określenie rodzaju i zakresu wykonywanych robót, datę rozpoczęcia wykonywanych prac, oświadczenie o dysponowanie prawem do wykonywania robót budowlanych na terenie nieruchomości, jak również dobrze jest dołączyć rysunek projektu, czy też mapę terenu, na której zaznaczona będzie lokalizacja oczka. Po 30 dniach -do dwóch lat, od daty dostarczenia zgłoszenia Starostwu Powiatowemu, o ile nie otrzymaliśmy w tym czasie żadnego sprzeciwu, można rozpocząć planowane prace. Sprawa wygląda nieco inaczej, jeżeli chcemy wybudować akwen większy - wówczas wymagane jest uzyskanie pozwolenia oraz prowadzenia Książki Obiektu Budowlanego.

Podstawą jest wybór odpowiedniej lokalizacji oczka w naszym ogrodzie.

Na etapie budowy domu o wiele łatwiej jest zadbać o miejsce zapewniające mu zachowanie równowagi biologicznej o optymalnym nasłonecznieniu i zacienieniu. Gdy dom już stoi, a samodzielnie zaprojektowany ogród także istnieje, to mogą pojawić się z tym problemy. Idealne będzie miejsce w pobliżu drzew liściastych, ale z zachowaniem bezpiecznego odstępu, który wyeliminuje ryzyko wpadania liści bezpośrednio do wody. Optymalne nasłonecznienie wynosi ok. 6 godzin. Nadmiar słońca sprzyja rozrostowi glonów.

Oczka wodne są zbiornikami płytkimi. Ich głębokość zazwyczaj osiąga nie więcej niż 1,5m. Zależy ona od przeznaczenia oczka - od tego czy ma być ono jedynie ozdobą ogrodu, czy także hodowli ryb. W tym drugim przypadku, głębokość powinna wynosić min. 1,2m ze względu na fakt zamarzania wody w okresie zimowym i konieczność zachowania w tym czasie bezpiecznej przestrzeni do życia dla organizmów żywych. Kopiąc dół należy zadbać, by był on większy od zakładanej głębokości o jakieś 20-30 cm. Stosunek głębokości do odległości od brzegów powinien formować się w proporcjach 1:3. Brzegi powinny mieć równą wysokość, co zapobiegnie wylewaniu się wody z akwenu i mieć  nachylenie pod kątem nie większym niż 45°, uniemożliwiając tym przesuwanie się roślin w dół.

W zależności od gatunku i właściwego mu środowiska życia, rośliny do wzrostu wymagają różnej głębokości. W tym celu formowane są specjalne półki przybrzeżne na wysokości mniej więcej 20 i 40 cm, które będzie porastała roślinność nasadzana w specjalnych pojemnikach z podłożem z piasku, żwiru i gliny. Nasadzenia w ograniczonych przestrzenią pojemnikach pozwolą zachować kontrolowany rozrost roślin.

Ze względu na finanse, jak też ilość miejsca jakim dysponujemy w ogrodzie możemy wybrać  pomiędzy zbiornikiem naturalnym, betonowym, foliowym, z gliny, z papy czy też w formie gotowego plastikowego zbiornika. Najlepiej przyjmuje sie w otoczeniu naturalny zbiornik, jednak możliwości terenu nie zawsze pozwalają na jego zastosowanie.

Najczęściej spotykanymi oczkami wodnymi, są więc te, których dno wykonane jest z wysokiej jakości specjalnej, elastycznej foli wykonanej z PCV lub kauczuku.

Nie traci ona swych właściwości wraz z  upływem lat, dzięki czemu nie stanowi obciążenia dla środowiska. Użycie jej związane jest ze spełnianiem szeregu innych zalet jak: odporność na mróz, promieniowanie UV i  korozje oraz czynniki mechaniczne jak np. przyrost korzeni. Jeżeli forma oczka wymaga użycia kilku kawałków folii, skleja się je ze sobą specjalnym klejem tak, by poszczególne płaty nachodziły na siebie na wysokości ok. 20 cm od końców. Jeśli proces ten ma odbyć się w warunkach poniżej 15° C, najlepiej od razu poprosić o odpowiedni wykrój producenta, wówczas uniknie się ryzyka rozklejeń i późniejszych przecieków.

Zanim jednak położy się folię należy zadbać o specjalne przygotowanie dna. Dobrze jest w tym celu położyć ok. 2 cm warstwę piasku, która będzie spełniała funkcje ochronne. Prawidłowo przygotowane dno powinno być suche i pozbawione wszelkich kamieni, które mogłyby niepotrzebnie naruszyć folię. Dół powinien mieć czas, żeby osiąść, co trwa jakieś 2-3 miesiące.

Kolejnym krokiem jest napełnianie zbiornika wodą. Na dnie zamieszcza się pompę wodną, która regularnie będzie odpompowywać wodę do zbiornika, co wprawi wodę w ruch i wpłynie pozytywnie na jej natlenienie. Wiele gatunków nie toleruje bieżącej wody wodociągowej, dlatego też zanim wprowadzi się do niej organizmy żywe, powinna odstać jakiś czas.

Następnie można zabrać się za estetyczne wykończenie oczka. Wywiniętą na powierzchnię folię, która wykłada dno zbiornika, przykrywa się pod elementami występującymi w środowisku naturalnego zbiornika, jak: kamienie, żwir, drewniana kładka oraz typowe przybrzeżne rośliny wodne, jak: pałka wodna, tatarak drobny, kaczeniec błotny.

W oczku należy stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnego ekosystemu.

Nie powinno też zabraknąć gatunków roślin wód głębokich, jak np.: popularne grzybienie, których pływające po lustrze wody liście zapobiegają przez nadmiernym przedostaniem się światła do głębszych partii wody, jak też typowo pływających gatunków, jak np.: azolla, topian. Niektóre rośliny, jak wywłócznik pełny pełnią bardzo ważną rolę biologiczną, a mianowicie oczyszczają i utleniają wodę. Konkurują z glonami o sole mineralne, dzięki czemu kontrolują ich nadmierny rozrost, nie dopuszczając do opanowania zbiornika.

---

http://planowanieonline.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=156%3Aoczko-wodne-budujemy-na-wasn-rk&catid=42%3Aogrod

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Skalniak w ogródku

Skalniak w ogródku

Autorem artykułu jest Weronika Cejrowska

Wiosna i późne lato to najlepsze pory na wzniesienie skalniaków w naszych ogrodach. Na początku z gleby wykopanej spod fundamentów lub z budowy oczka skalnego usypuje się wzniesienie, potem układa się warstwę kamieni.

Taki kopiec powinien odstać kilka tygodni. W tym czasie najlepiej jest zaplanować jakie gatunki roślin będą porastały nasz skalniak i jak będzie się prezentowała całość, bowiem głównym celem usypywania skalniaków jest powalający efekt wizualny.

Rośliny porastające skały to gatunki roślin występujące na terenach górskich, które nie lubią nadmiaru wilgoci i preferują nasłonecznienie. Tymi dwiema cechami powinno się kierować szukając odpowiedniego miejsca na skalniak w naszym ogrodzie. Dobrym miejscem, jest więc strona wschodnia i zachodnia - nasłonecznione przez większą część dnia. Część naświetloną będą porastały gatunki światłolubne, a część nieoświetloną gatunki cieniolubne, co pozwoli zachować sporą różnorodność gatunkową roślin w skalniaku.

Do utworzenia skalniaka można wykorzystać istniejące już, naturalne wzniesienie lub specjalnie pod ten cel usypane wzgórze.

Krok pierwszy: usypanie kopca

Zaznaczamy granice sklaniaka dużymi kamieniami, które przytwierdzamy do podłoża poprzez częściowe wkopanie ich w ziemię. Przestrzeń wypełniamy mieszanką tłuczenia kamiennego ze żwirem i ziemią, samym żwirem lub żwirem z gruzem pozostałym po wykopie fundamentu domu, oczka wodnego itp. Taki podłoże jest przystosowane do odprowadzania namiaru wody. Na warstwie układa się drugi rząd dużych kamieni, ułożonych naturalnie pod skosem, stanowiąc dodatkowy fundament skalniaka.

Na tak przygotowane podłoże wysypuje się ok. 20 cm warstwę gleby. Na niej układa się kolejną warstwę kamieni dekoracyjnych, a następnie całość podlewa się wodą. Z ozdobnych kamieni szczególnie atrakcyjnie, bo w  nawiązaniu do górskich uroków sprawdzą się: kwarcyty, piaskowce, łupki i wapienie. Ziemia nie tylko umożliwi życie roślinom, ale także wzmocni stabilność całej konstrukcji. Usypane wzgórze pozostawiamy na okres ok. 2 tygodni w celu naturalnego zaadoptowania go przez okoliczne gatunki roślin, ale kontrolujemy przed rozrostem niepożądanych chwastów. Ważną zasadą przy układaniu skalników jest by pokrywały go najlepiej kamienie jednego rodzaju, co zapobiegnie wrażeniu nienaturalności naszego kopca. Nie bez znaczenia jest także rodzaj użytego kamienia, który to zadecyduje o odczynie naszego kopca i gatunkach roślin jakie możemy na nim zasadzić. Skały wapienne: wapienie, margle, dolomity zadecydują o odczynie zasadowym. Piaskowce zadecydują o obojętnym odczynie kopca, natomiast granit, amfibolit, bazalt czy łupek serycytowy stwarzają warunki do życia roślinom preferującym środowisko kwaśne. 

Krok drugi: wybór roślin

Rośliny porastające podłoża skalne do przede wszystkim byliny, do których zaliczamy tak popularne gatunki jak: aster alpejski, dzwonek karpacki, gęsiówka kaukaska, rojnik, rozchodnik, sasanka i szarotka alpejska. Nie powinno zabraknąć wrzosów, które jako jedne z nielicznych wyglądają estetycznie także jesienią, a także ciekawych gatunków karłowatych iglaków. Wśród gatunków wyróżniających się szczególnymi walorami estetycznymi, porastającymi tereny skalne znajdują się także:

- Gęsiówka kaukaska, która w kwietniu/maju rozkwita różowymi, pachnącymi kwiatami.

- Goździk Alwooda – tak samo jak poprzedni gatunek w maju zakwita różowymi kwiatami, ma także niebieskawe, podłużne listki przez cały rok.

- Rannik zimowy – roślina o żółtych kwiatach i liściach kształtem przypominających kołnierzyki,

- Przylaszczka – o niebieskich lub różowych kwiatach, tworzy niskie dywany kwiatowe,

a także różne gatunki lawend i traw.

Do roślin całorocznych, w które także warto się zaopatrzyć należą: iglak – cyprysik, kosodrzewina, bukszpan, czy dąbrówka rozłogowa.

Całość dekoracyjnie dopełni Karmnik ościsty, przypominający swym wyglądem drobny mech. Porastając kamienie daje wrażenie istnienia w tym miejscu skał od wielu, wielu lat, a latem zakwita białymi kwiatkami.

Krok trzeci: Pielęgnacja

Pielęgnacja skalniaka nie jest pracochłonna. Rośliny porastające go mają nieduże wymagania środowiskowe, dlatego też ogranicza się ona do regularnego doglądania wyglądu całości: sprawdzania stabilności całej konstrukcji, ewentualnego dosypania ubytków ziemi. Intensywniejszego podlewania rośliny skalne potrzebują w początkowej fazie obrastania skalniaka, jednak gdy już się przyjmą wody potrzebują zazwyczaj tylko w okresie suszy.

 
Decydując się na skalniak możemy wybrać spośród kilku jego form. Może to być, np.: „kamienny mur”, skalniak w skrzyni, skalniak opierający się na jednym głazie. Właściwie znając zasady tworzenia skalniaka i warunków życia odpowiednich gatunków roślin można stworzyć dobrowolną jego formę, jaką tylko podpowiada nam nasza wyobraźnia.

---

http://planowanieonline.eu/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kostka brukowa i jej użytkowanie

Kostka brukowa i jej użytkowanie

Autorem artykułu jest kodo

Kostka brukowa dzięki swoim licznym zaletom zrewolucjonizowała myślenie o efektownym i niezbyt kosztownym wykończeniu przydomowych powierzchni użytkowych takich jak podjazdy, ścieżki w ogrodzie, miejsce pod basen.

Dzięki licznym rodzajom, wzorom czy kolorom zyskała wielu zwolenników, którzy za nic w świecie nie zamieniliby podwórka wyłożonego kostką na żadne inne. Trzeba jasno powiedzieć, że kostka brukowa jest obecnie najtańszym materiałem budowlanym do wykładania powierzchni płaskich, który łączy ze sobą funkcjonalność i estetykę.

Co zrobić by nasza kostka brukowa zawsze wyglądała schludnie?

Kostka brukowa jest po prostu mieszanką piachu i betonu. Użycie tych dwóch składników w procesie produkcyjnym zapewnia jej trwałość i solidność na lata. Kostka brukowa należy do materiałów odpornych na zabrudzenia, ma niską procentowo nasiąkalność. Pielęgnacja wyłożonych nią powierzchni kończy się zazwyczaj na regularnym zamiataniu i odśnieżaniu. Oczywiście kostka brukowa nie jest plamoodporna, po śladach oleju czy innych ciężko schodzących zabrudzeniach mogą pozostawać brzydkie plamy czy smugi. Nie ma się jednak czym martwić, ostatnimi czasy wyprodukowano specjalne detergenty, które skutecznie usuną uparte zabrudzenia. Do czyszczenia powierzchni wyłożonych kostką najlepiej jest używać myjki ciśnieniowej. Aby zapobiec zagnieżdżaniu się nasion roślin czy grzybów w szczelinach między poszczególnymi bloczkami warto od czasu do czasu zmyć bruk po prostu czystą wodą, ewentualnie z jakimś delikatnym środkiem czyszczącym. Dzięki takim prostym zabiegom unikniemy kępek traw i chwastów na naszej kostce.

Prawidłowo ułożona kostka przekłada się przede wszystkim na trwałość jej użytkowania. Dobrze ułożona kostka brukowa potrafi służyć dziesiątki lat użytkownikom pieszym, jak i tym zmotoryzowanym co dodatkowo zwiększa jej wartość jako materiału którym warto wykładać wszelkiego rodzaju powierzchnie w ogrodzie czy wokół domu mające służyć do przemieszczania się i poruszania.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Meble ogrodowe - komfort wypoczynku w ogrodzie

Meble ogrodowe - komfort wypoczynku w ogrodzie

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Sezon ogrodowy powoli się rozpoczyna. Przed nami długi majowy weekend, który dla wielu z Was będzie doskonałą okazją by wyjść do ogrodów i tam relaksować się na łonie natury. By móc komfortowo wypoczywać niezbędne okazać się mogą meble ogrodowe.

To właśnie im chciałbym poświęcić dzisiaj kilka słów. Któż z nas nie ceni sobie chwil relaksu spędzonych na tarasie lub w cieniu drzew? Czy bez wygodnych krzeseł, leżaków lub foteli byłoby to w ogóle możliwe? Jeżeli lubią Państwo jeść posiłki na tarasie lub urządzać ogrodowe przyjęcia to temat ten z pewnością przypadnie Wam do gustu.

Meble ogrodowe mogą różnić się od siebie zarówno przeznaczeniem, kształtem, wzornictwem jak również materiałem z którego zostały wykonane. Najczęściej do ich produkcji wykorzystuje się plastik, drewno, metal lub materiały syntetyczne. My dzisiaj nie będziemy jednak rozmawiać na temat plastikowych mebli lecz zajmiemy się komfortowymi meblami ogrodowymi.

Do takich należą między innymi meble ogrodowe wykonane z rattanu. Naturalny rattan jest rośliną posiadającą bardzo specyficzne właściwości dzięki czemu jest on tak powszechnie wykorzystywany. Materiał najlepszej jakości importuje się z Indii, gdzie spotkać go możemy w naturalnych warunkach. Jego popularność w produkcji mebli wynikać może z faktu iż doskonale łączy się on z innymi materiałami. Rattan jest materiałem niezwykle odpornym na szkodliwe działanie warunków atmosferycznych lecz to nie jest jego jedyna zaleta. Meble wykonane z tego materiału są niezwykle estetyczne i wygodne a ponadto niewiele ważą.

Innym drewnem, które chętnie wykorzystuje się do produkcji mebli ogrodowych jest teak. Nie należą one co prawda do najtańszych lecz jest to w pełni uzasadnione. Jedynym miejscem na świecie gdzie możemy spotkać naturalnie rosnące drzewa teakowe jest południowa oraz południowo-wschodnia Azja. Nie jest łatwo zdobyć materiał na te ekskluzywne meble, gdyż skupiska drzew teaku znajdują się przeważnie na wysokości przekraczającej 900 metrów nad poziomem morza. Meble ogrodowe wykonane z teaku posiadają niewątpliwy urok ze względu na rysunek słojów. Możemy je lakierować lecz według mnie dużo lepiej prezentują się olejowane. Ze względu na warunki naturalne w jakich rosną drewno to wykształciło niezwykłą właściwość jaką jest odpychanie wody. Teczynę możemy podzielić na dwie klasy „A” oraz „C”. O wytrzymałości mebli teakowych świadczyć może fakt, iż już w czasach prehistorycznych wykorzystywano teczynę do konstrukcji statków oraz ich wyposażenia. Meble z drewna egzotycznego należą do najbardziej pożądanych.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak zaprojektować przydomowy ogród?

Jak zaprojektować przydomowy ogród?

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Projektowanie ogrodów nie należy do najłatwiejszych zadań, niemniej jednak jest ono z pewnością przyjemne i sprawia wiele satysfakcji. Czy do zaprojektowania przydomowego ogrodu potrzebujemy profesjonalnego projektanta czy może jesteśmy w stanie samodzielnie podjąć się tego zadania?

Projektowanie ogrodu z pewnością jest sporym wyzwaniem, w szczególności dla osób które podejmują się tego zadania po raz pierwszy, lecz czasami wystarczy odrobina chęci i zdolności by móc samodzielnie stworzyć i zrealizować wizję pięknego ogródka. W końcu kto lepiej niż my sami rozumie nasze poczucie estetyki i zna nasze potrzeby. Jeżeli więc mamy chęci to już jest połowa sukcesu. Teraz jeszcze powinniśmy nabyć wiedzę dzięki, której będziemy w stanie wykonać projektowanie ogrodu. O ile chęci i samozaparcia nie jestem w stanie w Was wyzwolić, o tyle mogę podzielić się z Wami kilkoma informacjami, które z pewnością mogą okazać się przydatne podczas aranżacji ogródka.

Zanim przystąpimy do szkicowania czegokolwiek musimy dobrze przemyśleć jaką funkcję będzie spełniał nasz ogród, jaki będzie główne założenie i jaki będzie jego charakter. W tym punkcie rozważmy sposób wykorzystania ogrodu: czy będzie to typowy ogród relaksacyjny, czy chcemy w nim wydzielić część warzywną a może plac zabaw dla dzieci. Czasami warto jest wybiec myślami trochę wprzód np. jeżeli planujemy w najbliższym czasie mieć dzieci, warto jest pozostawić skrawek terenu po to by zaaranżować tam w przyszłości kącik dziecięcy.

Kiedy wiemy już w jakim celu aranżujemy ogródek i jaka funkcja będzie w nim dominowała przyszła pora na zaplanowanie niezbędnych do jego funkcjonowania urządzeń, podzielenie ogrodu na części i wybór stylu do jakiego będzie ona nawiązywał. W tym punkcie powinniśmy zastanowić się jak będzie wyglądała architektura ogrodowa, jakie elementy będą wchodziły w jej skład oraz w jaki sposób rozmieścimy ją w ogrodzie. W wyborze elementów architektury ogrodowej powinny nam pomóc ustalenia do jakich doszliśmy w punkcie pierwszym. Jeżeli ogród będzie miejscem wypoczynku i organizacji przyjęć na świeżym powietrzu dobrze jest przemyśleć umieszczenie w nim takich konstrukcji jak: altana, grill ogrodowy, itp. Jeżeli w ogrodzie chcemy wyznaczyć miejsce relaksu, warto jest przemyśleć aranżację pergoli lub trejażu. Pamiętajmy również o elementach wodnych, które mają niezwykły wpływ na mikroklimat i wygląd ogrodu.

Kiedy wiemy już co na pewno będzie znajdowało się w naszym ogrodzie, możemy wziąć do ręki ołówek i naszkicować rozmieszczenie poszczególnych elementów. Przystępując do tego etapu kierujmy się głównie logiką i praktycznością użytkowania ogrodu np. kominek ogrodowy warto jest ustawić w niedalekiej odległości od altany, by nie trzeba było nosić jedzenia przez cały ogród itp.

Kiedy wiemy jak będą rozmieszczone poszczególne elementy możemy bez problemu wytyczyć ścieżki, które będą prowadziły do poszczególnych części. Teraz pozostaje nam tylko odpowiedni dobór materiału z jakiego zostaną one wykonane.

Na koniec pozostawmy sobie najprzyjemniejszą część projektowania ogrodu czyli dobór poszczególnych roślin. Pamiętajmy, że warto jest mieszać ze sobą rośliny, których kwitnienie przypada na różne okres w taki sposób by nasz ogród wyglądał wspaniale przez większą część roku.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl